یادداشت،
به خودمان باختیم
خبرگزاری نام: خبرگزاری نام: فوتبال نمادی است که سبب تبلور هویت ملی می شود و باهمراهی نمادهایی همچون صعود و پرچم ما را به عنوان یک ملت پیوند می زند؛نمادی که این روزها مورد هجمه براندازان و وطن فروشان قرارگرفته است.
خبرگزاری مهر - گروه سیاست: اعتراضات شهریور ۱۴۰۱ که با شعار «زن، زندگی، آزادی» شناخته شد، امروز توسط جریانات تجزیه طلب، ضد زن و ایران ستیز مصادره شده و هر عنصر وحدت بخش از ارتش و پرچم گرفته تا تیم ملی که نماد یک ملت یکپارچه و هویت مشترک است را مورد هدف قرار می دهند. هچنانکه با مشاهده سیر اعتراضات و اغتشاشات در ۵۰ روز گذشته به روشنی معلوم می شود که مناطق کردنشین، عرب نشین و بلوچ نشین سه نقطه ای بودند که اپوزسیون برانداز برای سرنگونی نظام جمهوری اسلامی و دست یافتن به هدف اصلی یعنی تجزیه ایران، بیش از سایر اقوام روی تحریک احساسات آنها وقت گذاشت و هزینه کرد و رسانه های فارسی زبان انگلیسی- سعودی همچون مقرهای تروریستی با تعمیق شکاف های بالقوه قومیتی، هویت ملی را نشانه رفتند که نمونه عینی آن تخریب تیم ملی کشور به عنوان نماد «همبستگی ملی» است.
اما چرا ویرانی طلبان تیم ملی فوتبال را ابزاری برای رسیدن به اهداف پلید خود تبدیل کردند؟ فوتبال نمادی است که سبب تبلور وحدت و هویت ملی می شود و با همراهی نمادهایی همچون «صعود» و «پرچم» ما را به عنوان یک ملت پیوند می زند. بدین سبب معاندان و براندازان برای جلوگیری از ایجاد حسن همدلی و غرور ملی، برای فوتبال پروژه سیاسی تعریف کردند تا این حسی که در سایه دو قطبی ها و موج سورای بیگانگان و فرصت طلبان لطمه دیده است، در قالب فوتبال متبلور نشود.
هرچند که تیم ملی ایران در بازی های مقدماتی به آسانی به جام جهانی راه پیدا کرد و به عقیده کارشناسان شانس صعود به مرحله دوم را دارد، اما از چندماه پیش دست های پلید زیادی در کار بود که تیم ملی ایران را از رفتن به این دوره بازی های جام جهانی محروم سازد. از کوشش برای بی نظمی در بازی های تدارکاتی گرفته (تلاش حامد اسماعیلیون برای لغو بازی تدارکاتی ایران در کانادا) تا پیچیدن نسخه تحریم و حذف برای فوتبال ایران. حقارتی که سبب جسارت بیگانگان شد تا جائیکه به جایگاه ایران در جام جهانی طمع کردند و کشورهایی مانند اوکراین و ایتالیا نهایت تلاش خودرا کردند که تیم های خودرا جایگزین ایران کنند.
با همه این هجمه ها و جنگ های روانی تیم ملی با روحی خسته و زخمی راهی قطر شد تا علاوه بر رقبایش با ارتش های سایبری، رسانه های تبهکار لندنی و از همه مهتر با دوستان نادان و کم خرد داخلی مانند علی کریمی و یحی گل محمدی و سلبیریتی های خود فروخته بجنگد.
اما روز گذشته ایران مقابل انگلیس نباخت، تیم ملی فوتبال به کسانی باخت که نام خودرا ایرانی گذاشته اند اما برای باخت تیم ملی دعا کردند و برای پیروزی تیم انگلیس هلهله کشیدند. تیم ایرانی زمانی باخت که عده ای وطن فروش مقابل تیم قرار گرفتند و بدنبال ضربه زدن به این نماد ملی بودند. کسانی که از لطمه دیدن هموطن لر در مستطیل سبز شادی کردند و همراه با بی بی سی انگلیسی زخم غیرت او را آه معترضان تعبیر کردند. کسانی که با گرفتن امید و شادی از مردم نفرت و کینه در دل ها می کارند اما ادعای روزهای خوش و آزادی برای ایران دارند.
البته با وجود تلاش معاندان و بی وطنان برای تأثیر منفی بر روحیه ورزشکاران، پس از غم این شکست، امید به بازگشت و صعود وجود دارد و یوزه ای ایرانی باید بدانند تعداد هواداران آنها هزاران برابر تعداد کسانی است که دیگر ملیت برای آنان مفهومی ندارد و می توان قطر را به میدانگاهی برای تبلور غیرت و یکپارچگی ملی تبدیل کرد. همچناکه روز گذشته با شکست فوتبالیست ها غم شکست بر دل میلیونها ایرانی نشست و امید است در بازی های آینده این غم به شادی مشترک تبدیل گردد.
منبع: خبرگزاری نام
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب