گزارش خبرگزاری نام؛
پاستور جای ظریف ها نیست
به گزارش خبرگزاری نام بررسی نوع رفتار و کردار آقای دیپلمات در صدر وزارت امور خارجه نشان داده است که او اصلا نسبتی با جایگاه نامزدی ریاست جمهوری ندارد و جایگاه ریاست جمهوری را با تهدیدات فزاینده ای روبرو خواهد نمود.
خبرگزاری مهر، گروه سیاست؛ انتشار صوت مصاحبه جنجالی محمدجواد ظریف هر چند سبب افزایش فشارها و انتقادها ضد او شده و به نظر می آید مسیر وی در رقابت های انتخاباتی پیش رو را با برخی دست اندازها مواجه کند، لیکن اصلاح طلبان به این راحتی قصد ندارند از رویای ریاست جمهوری وزیر امور خارجه، دست بشویند؛ چه آنکه حمیدرضا جلایی پور نظریه پرداز و کنشگر اصلاح طلب چندی قبل در اظهارنظری، با اصلاح طلبانه خواندن مشی ظریف و تأثیر فایل صوتی درز یافته روی افزایش محبوبیت او، مدعی شد: «این مصاحبه نشان داد ظریف در سیاست خارجی حامی منافع ملی و یک اصلاح طلب است. و نشان داده است در هشت سال قبل چه سختی هایی کشیده است. بنابراین اگر ظریف نامزد شود و یا در تیم هر نامزدی باشد به نظر می آید ده درصد بر میزان مشارکت در انتخابات خواهد افزود»
همچنین محمد نعیمی پور عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت معتقد است: «در حال حاضر بر مبنای گمانه زنی هایی که مبتنی بر اطلاعات نیست، به نظر می آید مبحث کاندیداتوری محمدجواد ظریف حالا به مراتب جدی تر از قبل مطرح گردیده است. با این اوصاف اگر کاندیداتوری آقای رئیسی منتفی شود، به نظر می آید فشار بیشتری به آقای ظریف وارد شود تا کاندیداتوری در انتخابات را بپذیرد. در نهایت باید تاکید نماییم که محتوای گفت وگوی انتشار یافته به هیچ عنوان با سیاست های نظام مغایرت ندارد و شاید حالا که عزمی در حاکمیت بوجود آمده تا مسئله برجام حل و فصل شود، محمدجواد ظریف بتواند این پروژه را به سرانجام برساند.»
با این وجود بررسی نوع رفتار و کردار آقای دیپلمات در صدر وزارت امور خارجه نشان داده است که او اصلاً نسبتی با جایگاه نامزدی ریاست جمهوری ندارد و شخصیت حساس و هیجانی ظریف سبب خواهد شد شان ریاست قوه اجرایی تنزل و عرصه امنیت ملی با تهدیدهای فزاینده ای روبرو شود.
«آقای ظریف وقتی عصبانی می شود، حرف هایش تنظیم نیست»؛ این اظهارنظر هر چند اخیراً توسط بهروز نعمتی در گزارش خبرگزاری نام به نقل از مهر و در واکنش به اظهارنظر وزیر امور خارجه کشورمان که اظهار داشته بود: «من لاریجانی را برای مذاکره با چین معرفی کردم» بیان شد، لیکن بسیاری دیگر هم اعتقاد دارند که ظریف ذاتاً فردی حساس است که در بزنگاه ها گرفتار بی تعادلی در کلام و موضع گیری می شود؛ خصوصیت ای که اصلاً برای یک دیپلمات زیبنده نیست و باعث می شود وی در برهه های حساس دست به اقداماتی بزند که نه به صلاح کشور است و نه به صلاح خود فرد. عصبیت و پایین بودن آستانه تحمل ظریف سبب شده تا وی در واکنش به مسائل مختلف یا دست به اظهارنظرهای خلاف امنیت ملی بزند یا گرفتار استعفاهای مختلف شود.
در واکنش به این خصوصیت شخصیتی بارز ظریف، چندی قبل محمد عطریانفر فعال اصلاح طلب و یکی از حامیان جدی ظریف برای کاندیداتوری در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰، در گفتگویی تصریح کرد: «در عرصه کار سیاسی هر دولتمردی باید پوست کلفت باشد؛ یعنی باید در برابر این نامرادی ها و ناکامی ها برنیاشوبد».
در ادامه به بخشی از برون دادهای روحیه حساس وزیر امور خارجه طی این سال ها در عرصه سیاست داخلی و خارجی نگاهی می اندازیم.
تعطیلی کار، در واکنش به یک تیتر!
وقتی محمدجواد ظریف در آغاز مذاکرات هسته ای در ابتدای دولت یازدهم، در برابر تیتر یکی از روزنامه ها گرفتار اسپاسم عضلانی شد، شاید می شد حدس زد که او توان مواجهه با فشارهای منتقدین را ندارد و ردای ریاست جمهوری که حالا مدتی است عده ای می خواهند بر تنش بنشانند، قدری برایش ناجور می آید. ظریف در دور جدید مذاکرات هسته ای در سال ۹۲ در مقابل تیتر یکی از روزنام ها، گرفتار اسپاسم عضلانی در ناحیه کمر و پا شد و همین مساله، وظایف وی در مقام وزیر خارجه را مبتلا به اختلال کرد. ظریف روز ۱۶ مهرماه سال ۹۲ در صفحه فیسبوک اش درباره تکدر خاطر و گرفتگی کمرش به علت تیتر روزنامه کیهان، نوشت: «امروز صبح، پس از دیدن تیتر یک روزنامه، کمردرد و پادرد شدیدی گرفتم حتی نمی توانستم راه بروم یا بنشینم. فکر کردم دیسک کمر و سیاتیک گرفته ام، فقط توانستم دو ملاقات خارجی را انجام دهم، بقیه برنامه ها را لغو کردم. جلساتم با برخی از معاونان وزارت خارجه را در حالت استراحت انجام دادم. وقتی ۵-۴ ساعت استراحت مشکل را حل نکرد، ساعت ۵ بعدازظهر دفترم در وزارت امورخارجه را ترک کردم و به بیمارستان رفتم. خدا را شکر ام آرآی نشان داد که مشکل من بیشتر عصبی و اسپاسم عضلانی است».
وزیر دست به استعفا
روحیه ظریف وزیر امور خارجه سبب شده تا او طی این سال ها مدام به نیت استعفا دست به قلم شود و از دولت کناره گیری کند؛ هر چند هر بار با ابراز این جمله معمول که «تکذیب می کنم»، غائله ها ختم به خیر شده اند؛ البته ظریف در یکی از برهه ها رسماً از مقام وزارت خارجه استعفا داد؛ ماجرایی که به اسفند سال ۹۷ و سفر بشار اسد رئیس جمهوری سوریه به ایران بازمی گردد. در جریان آن سفر، تیم اطلاع رسانی دولت تحت رهبری محمود واعظی، ظریف را از ورود اسد به ایران بی خبر گذاشتند و همین بی اطلاعی، وزیر امور خارجه را خشمگین کرد و باعث شد تا رسماً استعفای خویش را تقدیم حسن روحانی کند؛ استعفایی که البته با وساطت و دلجویی شهید سلیمانی منتفی شد.
با این حال در سال ۹۸ در دو نوبت، شایعه کناره گیری محمدجواد ظریف از سمت وزارت خارجه، دهان به دهان پیچید. در روز ۱۳ آذرماه ۹۸ و در حاشیه جلسه هیات دولت در جمع خبرنگاران، ظریف ضمن اشاره به برخی شایعات در خصوص استعفایش از وزارت خارجه، ضمن رد آن خاطرنشان کرد: «اگر استعفا داده بودم اینجا نبودم». در همان برهه روزنامه اصلاح طلب آفتاب یزد در گزارشی تحت عنوان «سومین شایعه استعفای ظریف طی ۹ ماه اخیر» ضمن اشاره به روند استعفاهای وزیر امورخارجه، نوشت: «باز هم یک خبر، خبری که اندک اندک داریم به شنیدن آن عادت می نماییم، حرف وحدیث هایی را به دنبال داشت. اولین بار خبر استعفای ظریف که دست بر قضا شایعه نبود، اوایل اسفند ۹۷ رسانه ای شد، آن هم استعفایی که دلیل اصلی آن رنجیدن از یک ناهماهنگی و بی اطلاعی بود. دلداری اش دادند و توضیح دادند و شاید توجیه کردند که این چنین نبوده و اگر هم چنین استنباطی شده، مقصر دولت بوده است، نه مجموعه ای بیرون از دولت». آفتاب یزد در بخش دیگری از گزارش خود ضمن اشاره به دیگر شایعه استعفای ظریف، اضافه کرد: «اوایل مرداد ۹۸ بازهم خبری در رسانه رخنه کرد که ظریف حسابی شکوه مند است و تهمت های گاندویی او را برای ادامه ماندن در پست وزیر امورخارجه مردد کرده است و این دفعه آذر ۹۸ که بازهم شایعه استعفای ظریف به سرعت برق و باد در رسانه می پیچد و کمی پرسرعت تر از اصل شایعه، تکذیب می شود.»
زمان ناسنجی جناب وزیر
علاوه بر روحیه خاص جناب وزیر امور خارجه، بررسی نوع مواضع او نشان از این دارد که ظریف علاوه بر کوشش برای پیوند زدن سیاست خارجی به منافع جناحی یک اردوگاه خاص سیاسی در ایران، اساساً فهمی هم از منافع ملی ندارد و نمی داند چه صحبتی را باید در کجا بیان نمود. ابتدا درباره عارضه دوم سخن بگوییم.
اگر با حسن نیت، انتشار صوت جنجالی ظریف را اقدامی هدفمند از جانب اتاق فکر سران اصلاحات-اعتدال برای رسیدن به اهداف سیاسی و انتخاباتی ندانیم، باید تاکید نماییم که ظریف اساساً هیچ بویی از ذکاوت خاص عرصه حکمرانی و مکان سنجی و زمان سنجی های مالوف نخبگان سیاسی، نبرده است. ضبط اظهارات بی پرده، اگر نگوییم بی اساس، ظریف در مورد موضوعات مختلف سیاست داخلی و خارجی، آن هم در موقعی که رسماً سمت وزیر امور خارجه را به عهده دارد، در دنیایی که به واسطه توسعه امکانات فناوری معمولاً هیچ سخن مگویی در پستوها نمی ماند و با سرعت برق آسایی دست به دست می گردد، اقدامی دور از شأنیت یک نخبه حکومتی بود که متاسفانه از جانب جناب وزیر امور خارجه بروز کرد.
علاوه بر این، درصورتیکه گفته شد ظریف در برهه های مختلف با اظهارات ناسنجیده، درصدد پیوند زدن معادلات سیاست داخلی با سیاست خارجی بوده تا به واسطه ایجاد حساسیت در طرف غرب نسبت به احتمال قدرت گرفتن اصولگرایان در ایران، آنها را به دادن امتیاز به ایران تحریک و تشجیع کند.
تعاملات خارجی ظریف برای تأثیر بر مناسبات داخلی
برای نمونه، ظریف در مهرماه سال ۹۳ در شورای روابط خارجی آمریکا درباره تأثیر امتیاز ندادن غربی ها به ایران و تاخیر در توافق هسته ای روی رای و نظر مردم در انتخابات مجلس دهم و احتمال پیروزی اصولگرایان در این انتخابات اظهار داشت: «ما روندی را آغاز کرده ایم که هدف از آن، تغییر فضای سیاست خارجی کشور است. اگر با وجود تلاشهای ما برای تعامل، این تلاش ها بی نتیجه بماند، مردم ایران این فرصت را خواهند داشت تا ۱۶ ماه دیگر که انتخابات پارلمانی در ایران برگزار می شود، به این عملکرد ما (با آرای خود) پاسخ دهند.»
ظریف در همین سخنرانی به تأثیر نافرجامی مذاکرات سعدآباد، روی انتخابات ریاست جمهوری در سال ۸۴ پرداخت و خاطرنشان کرد: «وقتی قبلاً در تعامل و مذاکرات درباره توافق هسته ای با جامعه بین المللی در سالهای ۲۰۰۴ و ۲۰۰۵، توافق هایی کردیم و تلاشهای ما برای عملکرد شفاف، از طرف اتحادیه اروپایی رد شد، مردم جواب ما را با انتخاب رئیس جمهوری متفاوت دادند که مرا هم زود بازنشسته کرد»
این البته آخرین باری نبود که ظریف زیر پوشش مذاکرات هسته ای، دغدغه های حزبی و جریانی خویش را مطرح می کرد. چه پیش و چه بعد از آن، وزیر امور خارجه همواره پیروزی جریان اصولگرایی در ایران را به مثابه یک خطر بالقوه برای غربی ها جا انداخته و با همین حربه تلاش کرده از آمریکایی ها و اروپایی ها امتیاز بگیرد؛ تلاش هایی که البته هر مرتبه بی نتیجه ماندند و هیچ دستاوردی برای معیشت مردم نداشتند. به آخرین مورد از این تلاش ها اشاره می نماییم.
ظریف در تاریخ ۲۵ اسفند ۹۹ در اندیشکده مرکز سیاست گذاری اروپایی در بروکسل درباره آثار تاخیر در به سرانجام رسیدن مذاکرات فی درخلال ایران و غرب در وین روی قدرت گرفتن اصولگرایان در انتخابات پیش روی ریاست جمهوری، مدعی شد: «اروپایی ها به سازش عادت دارند اما ایران و آمریکا نه. آمریکایی ها به تحمیل کردن عادت دارند ما به مقاومت. ازاین رو هم اکنون وقت آن است که با هم کنار بیاییم و به برجام برگردیم. دولت جو بایدن باید به سرعت برای احیای برجام اقدام نماید وگرنه با رسیدن دوران انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰، تحول خاصی تا اواخر سال آینده رخ نخواهد داد.»
آقای ظریف! به همان دانشگاه بازگردید
بررسی حالات روحی جناب وزیر امور خارجه و پیامد بد این حالات رنجور و مهجور، همه برای این بود که تصریح نماییم محمدجواد ظریف که حالا چشم اصلاح طلبان را برای نامزدی ریاست جمهوری گرفته، از اساس فاقد شرایط لازم برای به عهده گرفتن مسئولیت سخت و طاقت فرسای سکانداری قوه اجرایی کشور است.
با این حال جالب است که خود جناب ظریف هم قبل از ما به ناتوانی شان در اداره امور کشور پی برده بوده اند. ظریف دیماه ۹۹ در پاسخ به سوال خبرنگار شبکه افغانستانی «طلوع نیوز» که پرسید: «تا ۶ ماه دیگر ایران شاهد انتخابات ریاست جمهوری خواهد بود، آیا نامزد این انتخابات هستید یا خیر؟»، خاطرنشان کرد: «این جواب، کوتاه ترین جواب سوال شما خواهد بود؛ اساسا خیر.» خبرنگار در ادامه سوال کرد: «خسته شدید؟» که وزیر خارجه در پاسخ اظهار داشت: «نه، من توان خودم را می دانم و آن کار را در توان خود نمی بینم.»
ظریف پیش تر هم در خردادماه سال ۹۹ در جریان یک گفت وگوی زنده اینستاگرامی، اساساً صلاحیت خود برای احراز پست ریاست جمهوری را رد و خاطرنشان کرد: «در کمال صداقت عرض می کنم در خودم صلاحیت شرکت در انتخابات ریاست جمهوری را نمی بینم و فقط دیپلماسی بلدم، سیاست مدار نیستم. من یک کارگزار دیپلماسی هستم، غیر از این هیچ کاری در زندگی ام نکرده ام؛ یا درس دادم یا کار دیپلماتیک کردم.»
شاید بهتر باشد محمدجواد ظریف جای تاراج عِرض و آبروی خود و از آن مهم تر مُلک اسلامی ایران، بعد از آخر دوران مسئولیتش در خیابان سی تیر تهران، زودتر به همان کسوت استاد دانشگاهی درآید و وظیفه سنگین و پیچاپیچ حکمرانی را به اهلش واگذارد.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب