توقیف نفت کش با پرچم جزایر مارشال توسط سپاه حامل پیام روشنی برای واشنگتن بود
خبرگزاری نام: اقدام اخیر نیروی دریایی سپاه پاسداران در توقیف نفت کش حامل پرچم جزایر مارشال در تنگه هرمز، با استناد به نقض قوانین دریایی و مقررات در رابطه با عبور و حمل محموله انجام شد، اما در سطح راهبردی معنایی خیلی فراتر از یک اقدام معمولی انتظامی دارد.
به گزارش خبرگزاری نام به نقل از خبر آنلاین، وب سایت دفاع پرس در گزارشی به اقدام سپاه پاسداران در توقیف نفتکشی با پرچم جزایر مارشال پرداخت و آنرا هشداری به ایالات متحده دانست.
در این گزارش آمده است: اقدام اخیر نیروی دریایی سپاه پاسداران در توقیف نفت کش حامل پرچم جزایر مارشال در تنگه هرمز، در بستر پیچیده ای از تحولات امنیتی منطقه ای و فشارهای فزاینده غرب ضد ایران رخ داد. این عملیات باآنکه با استناد به نقض قوانین دریایی و مقررات در رابطه با عبور و حمل محموله انجام شد، اما در سطح راهبردی معنایی فراتر از یک اقدام نظامی دارد.
توقیف این کشتی در مقطع حساس کنونی، پاسخی آشکار و سنجیده به تهدیداتی بود که ایالات متحده طی ماه های اخیر، بخصوص بعد از فعال سازی مکانیسم ماشه از طرف کشورهای اروپایی، ضد آزادی عمل دریایی ایران مطرح کرده است. آمریکا در چهارچوب فشارهای ترکیبی خود بارها هشدار داده بود که امنیت کشتی های ایرانی یا کشتی هایی که با ایران همکاری دارند در خلیج فارس تضمین شده نیست و می تواند با ابزارهای بازدارندگی دریایی هزینه عبور و مرور ایران را افزایش دهد.
این تهدیدات در شرایطی مطرح شدند که واشنگتن در تلاش است موقعیت خود در امنیت کشتیرانی منطقه را احیا کرده و قواعد بازی را باز تعریف کند.
توقیف نفت کش مذکور در چنین شرایطی، آن هم با پرچمی که از نظر حقوقی و سیاسی به رژیم دریایی تحت حمایت آمریکا مرتبط می باشد، حامل پیام روشن و دقیقی برای واشنگتن بود. حتی اگر علت ظاهری این توقیف مستقیماً به مسایل فنی و حقوقی مربوط باشد، انتخاب چنین هدفی معنای نمادین دارد و نشان میدهد ایران حاضر است در همان حوزه ای واکنش نشان دهد که آمریکا تلاش داشت از آن برای اعمال فشار بهره برداری کند.
تهران با این اقدام اعلام نمود که معادله بازدارندگی در خلیج فارس یک طرفه نیست و ایران نه فقط از موضع دفاعی برخورد نمی کند، بلکه اگر امنیت کشتیرانی اش تهدید شود، می تواند در میدان عمل هزینه سازی کند. این پیام راهبردی نشان دهنده انتقال بازدارندگی از سطح گفتار به سطح اقدام است؛ یعنی ایران بجای اتکا به هشدارهای لفظی، توانست پاسخی عملی ارائه کند که هم شدت آن کنترل شده است و هم معنا و پیام روشنی دارد.
ایران با کنترل مستمر مسیل های حیاتی و توانایی اعمال نظارت و توقف کشتی ها در صورت نقض قوانین، درحال باز تعریف قواعد امنیت منطقه ای است. پیام ضمنی این مبادرت به کشورهای منطقه و شرکت های بین المللی آن است که عبور از این مسیر راهبردی بدون درنظر گرفتن خطوط قرمز ایران هزینه ساز خواهد بود و هیچ بازیگر خارجی نمی تواند معادلات امنیتی را بدون نقش ایران تنظیم کند.
این اقدام در زمانی صورت پذیرفت که آمریکا در کوشش برای تشکیل ائتلاف های دریایی جدید در منطقه بود، اما توقیف اخیر نشان داد معماری امنیتی منطقه بدون درنظر گرفتن اراده و قدرت عملی ایران پایدار نخواهد بود. در واقع این اقدام قسمتی از تلاش تهران برای تثبیت نقش خود به عنوان قدرت تعیین کننده در امنیت خلیج فارس است.
البته بعید است این اقدام بدون محاسبه ریسک از طرف مقامات کشور انجام شده باشد. توقیف یک نفت کش خارجی می تواند واکنش های سیاسی بین المللی را تشدید کند، بهانه هایی برای تبلیغات ضدایرانی فراهم آورد و حتی امکان دارد واشنگتن بخواهد از این حادثه برای افزایش فشار استفاده نماید.
با این وجود، تهران ترجیح داده است پیام بازدارندگی و اثبات قدرت عملیاتی خویش را در این مقطع بر هزینه های تبلیغاتی غرب مقدم بداند. در محاسبه راهبردی ایران، نشان دادن قدرت در تنگه هرمز و پیشگیری از ایجاد تصور ضعف در مقابل تهدیدات آمریکا اهمیت بیشتری دارد؛ برای اینکه اگر تهران در مقابل تهدیدات اخیر سکوت می کرد یا واکنشی نشان نمی داد، فضای بازدارندگی به نفع ایالات متحده تغییر می کرد و این روند در طولانی مدت آزادی عمل ایران را کاهش می داد.
نکته مهم در تحلیل این رویداد، متناسب بودن اقدام ایران با سطح تهدیدات آمریکا است. جمهوری اسلامی دقیقا در همان حوزه ای پاسخ داد که ایالات متحده تهدید کرده بود در آن هزینه سازی کند. این الگو در ادبیات امنیتی به «پاسخ متناسب» شناخته می شود؛ اقدامی که ضمن پیشگیری از تشدید بحران، بازدارندگی را بازسازی کرده و اجازه نمی دهد طرف مقابل تصور کند رفتارهایش بدون هزینه خواهد بود.
در واقع این پیام در چارچوبی حقوقی و قابل توجیه منتقل شد؛ پیامی که می گوید ایران میدان عمل را ترک نخواهد کرد و هرگونه تهدید نسبت به منافع دریایی و کشتی های ایرانی باعث تهدید منافع آمریکا خواهد شد.
به این ترتیب، این رویداد نشان داد تهران در مقابل تهدیدات آمریکا تنها یک بازیگر منفعل نیست و ثابت کرد که ایران توانایی شکل دادن به قواعد امنیتی منطقه را دارد. حضور آمریکا، حتی با همه ادعاهایش در رابطه با تضمین امنیت کشتیرانی، نمی تواند فضای عملیاتی را به شکلی مدیریت کند که نقش ایران نادیده گرفته شود.
تهران با این اقدام یادآوری کرد که امنیت خلیج فارس بدون مشارکت ایران نه ممکن است و نه پایدار، و هرگونه تهدید مستقیم یا غیرمستقیم ضد آزادی عمل ایران با واکنشی مواجه خواهد شد که می تواند معادلات منطقه ای را اصلاح یا باز تعریف کند.
بالاخره، این رویداد را باید قسمتی از راهبرد کلان ایران در مقابل فشارهای چندلایه آمریکا دانست. تهران می خواهد نشان دهد که هرگونه کوشش برای محدودسازی ایران، بخصوص در حوزه هایی که برای امنیت ملی و اقتصاد کشور حیاتی می باشد، با پاسخی متقارن و سنجیده مواجه خواهد شد.
توقیف این نفت کش، نه یک حادثه موردی، بلکه حلقه ای از زنجیره بازدارندگی فعال ایران است که با هدف ایجاد توازن در مقابل تهدیدات آمریکا و تثبیت نقش ایران در امنیت منطقه ای طراحی شده است.
این مطلب نام را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان نام در مورد این مطلب