یادداشت محمدجواد ظریف در فایننشیال تایمز
بحران خاورمیانه و چاره آن
به گزارش خبرگزاری نام وزیر امور خارجه كشورمان با عنایت به بحران های موجود در منطقه چاره این وضعیت را از منظر ایران شرح داد.
به گزارش خبرگزاری نام به نقل از ایسنا، محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه كشورمان در یادداشتی برای روزنامه فایننشیال تایمز نوشت:
منطقه ما در یك مقطعی مهم قراردارد. امروز شاهد تشدید تنش ها و ناامنی هایی هستیم كه تهدید عدم كنترل زنجیره تصاعدی بحران را مطرح می كند و می تواند منجر به تراژدی های غیرقابل توصیفی شود. جنگ چهار و نیم ساله یمن، این منطقه را در آستانه فاجعه قرار داده است و منجر به اقداماتی ضد آرامكو گردید. دیرزمانی است كه در كشورهای جامعه تنگه هرمز، بی اعتمادی، دشمنی و درگیری و جنگ حاكم است. مدت های مدیدی است كشورهای منطقه یا خویش را تا به دندان مسلح كرده اند یا یكدیگر را مورد هجوم، بمباران و تحریم قرار داده اند. مدت های طولانی است نیروهای خارجی از هزاران مایل دورتر برای نمایش قدرت خود، و نه برای محافظت از مردم ما، به منطقه ما آمده اند و این مورد مدت های طولانی مردم ما را رنج داده است.
می توانیم این انتخاب را داشته باشیم كه كماكان و همراه هم در این راه ناامنی، بی ثباتی و تنش بمانیم و منتظر اتفاقاتی ناشناخته باشیم. یا درعوض می توانیم صلح، امنیت، ثبات و رفاه را برای همه انتخاب نماییم و اواخر سپتامبر امسال، آقای دكتر روحانی، رئیس جمهور ایران، از ابتكار عمل جدیدی در مجمع عمومی سازمان ملل رونمایی كرد: "پویش صلح هرمز"، یا "امید" در سال ۱۹۸۷، قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت به سازمان ملل متحد این مأموریت را داد تا پوشش بین المللی لازم را برای چنین ترتیبات منطقه ای را فراهم آورد.
ایران تلاش دارد تا چاره ای برای مشكلی كه به ظاهرغیرقابل حل می رسد- در حالیكه در حقیقت چنین نیست- و ناشی ازمنافع و ایدئولوژی های رقیب، ناهمسانی در اندازه، منابع و قابلیت ها و تلقی بی اعتمادی میان كشورهایی بیاید كه به صورت بی واسطه از تحولات تنگه هرمز بیشترین تاثیررا می پذیرند؛ یعنی ایران، عراق، عربستان سعودی، قطر، كویت، عمان، امارات متحده عربی و بحرین. موفقیت این تلاش می بایست منطبق بر اهداف و اصول منشور سازمان ملل متحد بنا نهاده شود. همه ما باید به احترام به حاكمیت و تمامیت ارضی یكدیگر، مصونیت مرزهای بین المللی و حل و فصل مسالمت آمیز اختلافات متعهد باشیم. ما باید به صورت قاطع هرگونه استفاده یا تهدید به استفاده از زور یا مشاركت در ائتلاف ضد یكدیگر را مردود بدانیم. با عنایت به ناهمسانی آشكار در اندازه و منابع، همه ما باید نسبت به احترام متقابل، منافع متقابل و جایگاه برابر در همه ابعاد روابط و تعامل با یكدیگر متعهد باشیم.
به منظور ایجاد اجماع در سطوح مختلف در تدوین اجزای "پویش صلح هرمز" و در مرحله بعدی، شروع بكار و اجرای جمعی این پویش، پیشنهاد ما این است كه جلساتی در سطوح كارشناسی، اندیشكده ای، بخش خصوصی، مقامات ارشد، وزیران و سران كشورها به منظور مشورت درباره اهداف مشتركمان تشكیل گردد. این جلسات می تواند مفصل بندی و مرحله بندی رویكرد دسته جمعی ما را نسبت به فرصت ها و چالش های مشترك ما همچون امنیت انرژی و آزادی دریانوردی برای همه، كنترل تسلیحات و ترتیبات امنیت سازی، ایجاد منطقه عاری از سلاح های كشتار جمعی و پیشگیری و حل و فصل مناقشات منطقه ای امكانپذیر كند. می توانیم این كار را با – یا حركت به سمت - امضای یك پیمان عدم مداخله و عدم تجاوز در "جامعه هرمز" شروع نماییم. گروه های كاری مشترك می توانند بر روی طراحی اقداماتی عملی برای دستیابی به این اهداف و به تدریج ایجاد اعتماد و گسترش همكاری ها كار كنند. این كارگروه ها می توانند سازوكارها و رویه های ویژه ای را برای همكاری در زمینه امنیت مشترك و پیشگیری و حل مناقشات منطقه ای، همچون از راه برقراری خطوط تماس مستقیم، سامانه های اخطار دهنده زودهنگام، تماسهای نظامی و تبادل داده ها و اطلاعات پیشنهاد دهند. یك كارگروه دیگر می تواند زمینه همكاری نهادهای ما را برای مبارزه با تجارت مواد مخدر، تروریسم و قاچاق انسان فراهم آورد.
هیچ چیز همانند تعامل نزدیك میان مردم، مشاغل و بخش های خصوصی نمی تواند ایجاد اعتماد كند. یك كارگروه ویژه می تواند بر ارتقاء همكاری و سرمایه گذاری های مشترك در زمینه های نفت، گاز، انرژی و ترانزیت و حمل و نقل متمركز شود. دانشگاهیان و اندیشمندان برجسته همینطور می توانند برای ارتقاء و گسترش همكاریهای فرهنگی، گفتگوی بین دینی، گردشگری، همكاری علمی، تبادل دانشمندان و دانشجویان و پروژه های علمی و فناوری مشترك، یك كارگروه مشترك تشكیل دهند. كارشناسان مربوطه می توانند اقدامات مشتركی را برای رفع مشكلات اساسی امنیت سایبری، امنیت هسته ای و محیط زیست - بخصوص محیط زیست دریایی- پیشنهاد دهند. همكاری درمورد موضوعات بشردوستانه، بخصوص در مورد مهاجران، پناهندگان و آوارگان می تواند با تجمیع نهادهای مربوطه در یك كارگروه بشردوستانه تقویت شود.
امروز، من از همكارانم در بین مدیران و رهبران كشورهای منطقه و همچنین از مجامع دانشگاهی و دیپلماتیك دعوت می كنم كه به ما در ایجاد این طرح صلح، امنیت، ثبات و سعادت بپیوندند. همه ما از مسائل گذشته گلایه هایی داریم. ایران بعنوان قربانی تجاوزی هشت ساله كه به صورت منطقه ای تامین مالی شد و چهل سال تروریسم و تجزیه طلبی تحت حمایت خارجی، موارد زیادی برای گلایه و شكایت دارد. اما همانطور كه مولوی، شاعر و حكیم بزرگ ۸۰۰ سال پیش نوشت، «از كفر و ز اسلام برون صحرائیست، ما را به میان آن فضا سودائیست، عارف چو بدان رسید سر را بنهد، نه كفر و نه اسلام و نه آنجا جائی است.»
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب