اقتصاد ایران چگونه برابر سیاست فشار حداكثری دوام آورده است؟
به گزارش خبرگزاری نام تسنیم نوشت: پایگاه خبری ان پی آر آمریكا با اشاره به ناكامی آمریكا در از پای درآوردن اقتصاد ایران با سیاست فشار حداكثری نوشت: كمبود كالاهای وارداتی به رونق تولید داخلی كمك كرده و همین مساله به ایجاد اشتغال بیشتر منجر گردیده است.
به گزارش پایگاه خبری ان پی آر آمریكا، از سال ۲۰۱۷ میلادی، دولت ترامپ تحریم های مختلف و سختگیرانه ای را ضد ایران به اجرا گذاشته تا به زعم خود این كشور را از منابع مالی اش محروم كرده و به پای میز مذاكره بكشاند. بنا به ادعای مقامات آمریكایی، استراتژی فشار حداكثری باعث كاهش ۸۰ درصدی درآمدهای نفتی ایران شده و به قول رئیس جمهوری ایران به علت تحریم های آمریكا این كشور از حدود ۲۰۰ میلیارد دلار درآمد خارجی و سرمایه گذاری محروم شده است. اما اقتصاد ایران همچنان پابرجا می باشد. جواد صالحی اصفهانی، استاد اقتصاد دانشگاه ویرجینیا تك در اینباره اظهار داشت: «من فكر می كنم پیشبینی ها در مورد فروپاشی سریع اقتصاد ایران بیش از اندازه خوش باورانه بوده است.» به رغم تحریم های دولت ترامپ «درك درستی در مورد پیچیدگی اقتصاد ایران و اینكه آنها چقدر خوب و با چه میزانی از تجربه در مقابل تحریم ها مقاومت می كنند وجود ندارد.»
صالحی اصفهانی اضافه كرد: «هرچند اقتصاد ایران در وضعیت خوبی قرار ندارد»، اما در خلال ۴ دهه گذشته، ایران تجربیات فراوانی در زمینه تحریم ها به دست آورده و یاد گرفته كه چگونه با تاثیرات تحریم ها كنار بیاید. این دفعه هم داستان با تحریم های قبلی متفاوت نیست. هم بانك جهانی و هم صندوق بین المللی پول پیشبینی كرده اند كه اقتصاد ایران سال جاری حدود ۹ درصد كوچك شود. (هرچند كه برآوردهای دولت ایران پایین تر از این رقم هاست.) اما این رقم را با دهه ۱۹۷۰ و اواخر دهه ۱۹۸۰، یعنی زمانی كه بعد از بحران گروگانگیری ایران را هدف تحریم قرار داد مقایسه كنید. در آن زمان، سرانه تولید ناخالص داخلی ایران به میزان ۵۰ درصد افت كرد. به قول اسفندیار باتمانقلیچ، موسس سازمان بورس و بازار، تا پیش از خروج آمریكا از برجام در می ۲۰۱۸، ایران روزانه حدود ۲ میلیون بشكه نفت صادر می كرد. حالا میزان صادرات نفت ایران بین ۳۰۰ تا ۵۰۰ هزار بشكه برآورد می شود كه آن هم اكثرا به چین صادر می شود. اما تكیه ایران تنها به نفت نیست. باتمانقلیچ اضافه كرد: «اقتصاد ایران بسیار متنوع است و تولید واقعا یكی از حوزه های مهم آن به حساب می آید. هم اكنون بخش تولید حدود یك پنجم كل اشتغال كشور را تشكیل می دهد.» وی گفت، تولید شامل خودروسازی، فلزات و پلاستیك است. تحریم های آمریكا سبب شده تا دسترسی به كالاهای مورد نیاز جهت تولید محصولات و البته یافتن مشتری خارجی برای شركت های ایرانی دشوار شود، اما به علت سیستم های پرداخت غیررسمی كه برای نقل و انتقال پول به بانك ها متكی نیستند، بعضی از تولیدات ایران می توانند به فعالیت خود ادامه دهند. بعلاوه، بعضی از كالاها مشمول تحریم های ثانویه نیستند. این كارشناس اقتصاد ایران اظهار داشت: «آنها شامل كالاهای پایه ای نظیر محصولات غذایی یا مثل محصولات مصرفی یعنی لوازم خانگی و یا شوینده ها و شامپو ها هستند.» سوزان مالونی، متخصص امور ایران در موسسه بروكینگز هم اعتقاد دارد ایران روابط مستحكمی با شركای منطقه ای خود است كه از راه آن می تواند به تهاتر، تجارت و یا استفاده از سایر ترتیبات جهت حفظ بخشی از فعالیتهای اقتصادی خود بپردازد. مالونی اضافه كرد: «ایرانی ها واقعا صنایع جایگزینی دارند كه در مواقع سختی به آنها اتكا می كنند و از ظرفیت های داخلی قابل توجهی برخوردار می باشند. آنها همینطور می توانند از روابط خود با همسایگانشان برای خنثی كردن كارشكنی های اقتصادی استفاده كنند... كشورهایی نظیر عراق و افغانستان، بعضی از كشورهای آسیای میانه و طبیعتا سوریه دسترسی ای به ایران می دهد كه خارج از قلمرو نفوذ خزانه داری آمریكاست.» صالحی اصفهانی افزود، كمبود كالاهای وارداتی به رونق تولید داخلی كمك كرده و همین مساله به ایجاد اشتغال بیشتر منجر گردیده است. ۲۲۳۲۲۵
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب